كيف يؤثر تبني أبوين من نفس الجنس على تربية طفلهما؟

De escalatie van publieke campagnes voor en tegen het homohuwelijk in Australië begon met een plan van de regering van Turnbull om de mening van individuen te onderzoeken dat het homohuwelijk volgens de Australische wet gelegaliseerd zou moeten worden.

In een interview op Sky News uitte de liberale vertegenwoordiger Kevin Andrews zijn verzet tegen het homohuwelijk en zei dat kinderen die zijn grootgebracht met een moeder en vader beter af zijn dan degenen die dat niet waren. Andrews zei ook dat het bewijs van de sociale wetenschappen grotendeels eenrichtingsverkeer is.

Als we de bronnen controleren die zijn overgenomen door Kevin Andrews, zien we dat ze een boek bevatten dat is geschreven door de heer Andrews zelf (ik ben het daar misschien mee eens: Modern Marriage and the Quest for Happiness), een rapport getiteld (For Children) van professor Patrick Parkinson van de Universiteit van Sydney in 2011, en studies door Douglas Allen in 2015 in Canada en Paul Sollins in 2015 in de Verenigde Staten.

De mening van Kevin Andrews en zijn bronnen beoordelen

De bewering van Kevin Andrews dat kinderen die door een vader en moeder worden opgevoed, beter af zijn dan kinderen die niet op deze manier zijn opgevoed, wordt niet ondersteund door onderzoeksgegevens, aangezien het meeste onderzoek over dit onderwerp aantoont dat kinderen of adolescenten die door homoseksuelen worden geadopteerd niet anders dan die opgevoed door heteroseksuele ouders, in ieder geval vele niveaus: sociaal, emotioneel, gezondheid en academisch.

We vinden een samenvatting op de website van de National Library of Australia met betrekking tot de eerste bron – Andrews’ eigen boek – en er staat:

“Het boek bespreekt het bewijs over de voordelen van het huwelijk voor de samenleving, kinderen en volwassenen, en zegt dat gezonde, stabiele en gelukkige huwelijken de ideale instelling zijn om het individu te ondersteunen en gezonde samenlevingen te bereiken.”

Er is al veel bewijs om aan te tonen dat stabiliteit in het huwelijk en het gezinsleven gunstig is voor kinderen, vooral tijdens de vroege kinderjaren. Maar sommige onderzoeken hebben aangetoond dat deze voordelen verband houden met een hoger gemiddeld inkomen en opleidingsniveau voor gehuwde paren, niet met het huwelijk zelf.

Deze onderzoeken bevatten echter geen vergelijkingen tussen heteroseksuele paren en paren van hetzelfde geslacht, wat betekent dat deze onderzoeken niet ondersteunen dat het heteroseksuele huwelijk een betere weerspiegeling is van kinderen dan het homohuwelijk; Sommige onderzoeken suggereren zelfs dat het homohuwelijk gunstig kan zijn voor kinderen die door deze gezinnen worden geadopteerd.

Wat betreft de tweede bron – het Patrick Parkinson-rapport – waarin we een verwijzing vinden naar het verband tussen verhoogde echtscheidingspercentages, familieconflicten en instabiliteit in relaties tussen ouders met verhoogde psychologische stress bij jonge mensen in Australië op hun huwelijk.

Er zijn studies die dit ondersteunen en onderzoek dat het belang bevestigt van gezinsstabiliteit, goede relaties tussen ouders en kinderen, en de noodzaak van toegang tot sociale en economische middelen, maar niet de noodzaak voor ouders om heteroseksueel te zijn.

De studie van Douglas Allen uit 2015 is een belangrijke, maar geen systematische review, die gegevens bevat van meer dan 60 onderzoeken naar kinderadoptie door koppels van hetzelfde geslacht en hoe dit kinderen beïnvloedt, maar deze review leverde geen conclusies op over kinderadoptie. Wat Allen echter zegt, is dat er vanwege de steekproefbias en de momenteel kleine steekproefomvang geen sluitend wetenschappelijk bewijs is dat kinderen die door homoseksuelen zijn geadopteerd het beter of slechter doen dan kinderen die zijn opgevoed door heteroseksuele stellen.

Onderzoek gepresenteerd door Paul Sollins in 2015 presenteert een analyse van gegevens van de Amerikaanse National Health Survey, waaruit blijkt dat kinderen die zijn opgevoed met ouders van hetzelfde geslacht twee keer zoveel kans hebben om emotionele problemen te ervaren als kinderen die zijn opgevoed met heteroseksuele ouders die biologisch verwant zijn aan hun kinderen, maar dit De analyse kreeg kritiek omdat er geen rekening werd gehouden met de stabiliteit van de gezinsomgeving.

Impact op kinderen in gezinnen met ouders van hetzelfde geslacht

Er is wereldwijd veel onderzoek gedaan naar de toestand van kinderen in gezinnen van paren van hetzelfde geslacht, vooral vrouwen, aangezien er relatief weinig onderzoek is gedaan naar gezinnen waarin beide ouders mannen zijn, het is moeilijk om voldoende steekproefomvang voor kinderen te verkrijgen geadopteerd door twee homomannen wegens gebrek aan deze gezinnen, en er is geen onderzoek Het blijkt dat kinderen die opgroeien in een homogezin slechter af zijn dan andere kinderen.

In 2016 werd een studie gepubliceerd die gegevens gebruikte van de Amerikaanse National Survey of Children’s Health 2011-2012, waarbij kinderen van 6-17 jaar in 95 gezinnen van ouders van hetzelfde geslacht werden vergeleken met 95 gezinnen van heteroseksuele ouders. De studie vond geen verschil in uitkomsten voor kinderen van paren van hetzelfde geslacht in vergelijking met heteroseksuele ouders op veel gebieden, zoals algemene gezondheid, emotionele problemen, coping en leren.

In 2014 werd een onderzoekspaper van de American Sociological Association gepubliceerd waarin tien jaar wetenschappelijke literatuur over de kinderstatus van homoseksuele ouders in de Verenigde Staten werd beoordeeld. De auteurs concludeerden dat er in de wetenschappelijke literatuur een duidelijke consensus bestaat dat kinderen die zijn opgevoed met koppels van hetzelfde geslacht even goede resultaten hebben als kinderen die zijn opgevoed met heteroseksuele koppels, om een ​​aantal overwegingen, waaronder:

• Academische prestatie.
• Cognitieve ontwikkeling.
• Sociale ontwikkeling.
• Psychologische gezondheid.
• Vroege seksuele activiteit.
• Drugs nemen.

De auteurs voerden aan dat de waargenomen verschillen in de toestand van de kinderen grotendeels te wijten waren aan sociaaleconomische omstandigheden en gezinsstabiliteit.

In een studie uit 2010, gepubliceerd in het tijdschrift Marriage and Family, die een meta-analyse gebruikte van de resultaten van 33 onderzoeken om te beoordelen hoe het geslacht van ouders kinderen beïnvloedt. Inclusief twee moeders en mogelijk in gezinnen met twee ouders. De analyse vond geen bewijs dat de jonge kinderen van paren van hetzelfde geslacht op verschillende niveaus slechter af zijn dan de kinderen van heteroseksuele paren, waaronder:

• Ouderlijke veiligheid.
• gedragsproblemen
• Percepties van cognitieve en fysieke competentie.
• Aandacht, inzet en succes op school.

Deze beoordeling omvatte studies uit Europa, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten waarvan de auteurs zeiden dat de wetenschappers het onderzochten.

Er is een consensus dat kinderen in een gezin van twee ongehuwde vrouwen van hetzelfde geslacht opgroeien en zich ontwikkelen als hun leeftijdsgenoten die opgroeien tussen twee getrouwde heteroseksuelen.

In 2014, een grote studie gepubliceerd in Australië in de BMC Public Health Journal ondervroeg 315 ouders samen met 500 kinderen, en 80% van de kinderen had een homoseksuele moeder, terwijl 18% een homoseksuele vader had. De bevindingen ondersteunen eerder onderzoek dat aantoont dat stigma rond seksuele geaardheid van ouders negatief wordt geassocieerd met de geestelijke gezondheid van kinderen. Maar in het algemeen bleek uit de studie dat kinderen en adolescenten die zijn opgevoed door ouders van hetzelfde geslacht in Australië even goed presteerden als kinderen van heteroseksuele ouders, en zelfs beter in termen van algemeen gedrag, gezondheid en familiebanden.

In 2016 werd een vervolgonderzoek gepubliceerd, waarin werd vastgesteld dat er geen verschil was tussen kinderen die opgroeiden in gezinnen van koppels van hetzelfde geslacht, of het nu twee vrouwen of twee mannen waren. Ander werk van hetzelfde project over enquêtes en interviews met adolescenten die zijn opgegroeid met ouders van hetzelfde geslacht, meldden dat sommige adolescenten met ouders van hetzelfde geslacht angst ervoeren in verband met angst voor discriminatie.

Een analyse uit 2010 van gegevens van de volkstelling van 2000 in de VS wees uit dat kinderen die zijn opgevoed met koppels van hetzelfde geslacht, normale vooruitgang kunnen boeken op school in vergelijking met kinderen die zijn opgevoed met koppels van hetzelfde geslacht.

Wanneer rekening wordt gehouden met de sociaaleconomische status van de ouders en de persoonlijkheden van de leerlingen, is het niet mogelijk om met statistische zekerheid de onderwijsresultaten van kinderen van paren van hetzelfde geslacht te onderscheiden van die van kinderen van heteroseksuele paren.

Evaluatie van onderzoeken tegen adoptie van hetzelfde geslacht

Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat volwassenen die zijn opgegroeid met koppels van hetzelfde geslacht het slechter doen op bepaalde educatieve, sociale of emotionele uitkomsten, maar het merendeel van het onderzoek ondersteunt dit niet, en er zijn ook onderzoeken die zijn gepubliceerd en vervolgens in diskrediet zijn gebracht, maar die nog steeds gebruikt als referenties.

Alle onderzoeken die zich verzetten tegen de adoptie van kinderen van hetzelfde geslacht hebben dezelfde afwijking, het bekendste voorbeeld hiervan is de Regeneros-studie in Amerika in 2012, en de afwijking is dat maar weinig van de kinderen in de studie werden opgevoed door ouders van de hetzelfde geslacht, de rest kwam uit gezinnen waarin ouders van het andere geslacht hun kinderen een tijdje opvoeden. Een tijdje, dan is vaak een of beide ouders homo en verlaat het gezin of heeft een relatie van hetzelfde geslacht, met de Het gevolg is dat het gezin extra stress heeft gekregen, wat leidt tot desintegratie.

Het opnemen van dergelijke kinderen in de classificatie als zijnde (gefokt met ouders van hetzelfde geslacht) is zo misleidend dat het onjuist is, omdat deze kinderen over het algemeen zijn opgevoed in heteroseksuele gezinnen en, na de gezinsbreuk, hebben samengewoond met een homo- of ouders van hetzelfde geslacht en adopteren zelden twee ouders. Relatie van hetzelfde geslacht, stabiele en langdurige kinderen samen.

De auteurs van deze studies stellen dat, hoe vaak deze formaties gezinnen met homoseksuele ouders ook vertegenwoordigen, ze uiteindelijk plausibel zijn als indicatoren voor wat er gebeurt als kinderen bij een of meer ouders van hetzelfde geslacht wonen.

Evaluatie van onderzoeken die geen verschil vinden bij jonge kinderen van ouders van hetzelfde geslacht

De gouden standaard voor onderzoek naar kind- en gezinsuitkomsten zijn onderzoeken met willekeurig geselecteerde populaties.Dit is moeilijk te bereiken in onderzoek naar homoseksuele ouders omdat veel van deze onderzoeken niet vragen naar de seksuele geaardheid van de ouders, en zelfs wanneer ze wel vragen , niet alle onderzoeken bevatten een steekproef van kinderen of volwassenen die door homoseksuele ouders zijn opgevoed om oud genoeg te zijn om betrouwbare statistische analyses te kunnen leveren.

Sommige critici van onderzoek naar LHBT-ouderschap maken bezwaar tegen de kleine, niet-willekeurige steekproefmethoden die bekend staan ​​als (passende steekproeven) die onderzoekers op dit gebied vaak gebruiken om hun gegevens te verzamelen voor de mogelijkheid van generalisatie.

Bovendien wordt in sommige onderzoeken waarin geen verschillen worden gevonden bij kinderen met ouders van hetzelfde geslacht grote, representatieve gegevens gebruikt, zoals een onderzoek dat is gebaseerd op landelijk representatieve longitudinale gegevens met een steekproef van meer dan 20.000 kinderen, van wie 158 in eenzelfde -het huishouden van het geslachtspaar Geslacht, deze kinderen vertoonden geen statistisch significante verschillen met hun leeftijdsgenoten in schoolresultaten.

Conclusie

Dit artikel geeft een overzicht van het onderzoek en de wetenschappelijke consensus over de status van kinderen in ouders van hetzelfde geslacht, en de op evenwichtige wijze geciteerde onderzoeken geven de huidige kennis van academici en deskundigen op het gebied van kindergezondheid in de status en gezondheid van kinderen in ouders van hetzelfde geslacht weer.

Opgemerkt moet worden dat uit onderzoek is gebleken dat gezinnen van ouders van hetzelfde geslacht last hebben van stigmatisering en discriminatie, en dit kan gevolgen hebben voor de toestand en gezondheid van het kind. Maar in het algemeen is wat hier is gezegd gebaseerd op huidig ​​onderzoek.

Lees ook:

Kan een gezin bestaan ​​uit twee moeders of twee homoseksuele ouders? Welk effect heeft dat op jongens?

Kan een homostel een biologische vader zijn voor hun kind?

Vertaling: Taima Al-Khatib

Bewerking: Batoul Junaid

Recensie: Muhammad Hassan Ajk

bronnen: